เกียร์เอียง

เฟืองเอียงเป็นเฟืองที่แกนของเพลาทั้งสองตัดกันและหน้าแบริ่งฟันของเฟืองเองมีรูปทรงกรวย เฟืองบายพาสมักติดตั้งบนเพลาที่ห่างกัน 90 องศา แต่สามารถออกแบบให้ทำงานในมุมอื่น ๆ ได้เช่นกัน พื้นผิวสนามของเฟืองเอียงเป็นรูปกรวย

แนวคิดที่สำคัญสองประการในการเข้าเกียร์คือพื้นผิวสนามและมุมพิทช์ พื้นผิวสนามของเฟืองเป็นพื้นผิวที่ไม่มีฟันในจินตนาการที่คุณจะมีได้โดยการหาค่าเฉลี่ยจากยอดเขาและหุบเขาของฟันแต่ละซี่ พื้นผิวสนามของเกียร์ธรรมดาคือรูปร่างของกระบอกสูบ มุมพิทช์ของเฟืองคือมุมระหว่างใบหน้าของพื้นผิวสนามกับแกน

เฟืองบายศรีที่คุ้นเคยมากที่สุดมีมุมพิทช์น้อยกว่า 90 องศาจึงเป็นรูปกรวย เฟืองบายศรีประเภทนี้เรียกว่าภายนอกเนื่องจากฟันเฟืองชี้ออกไปด้านนอก พื้นผิวพิทช์ของเฟืองบายศรีภายนอกแบบตาข่ายนั้นเป็นโคแอกเชียลกับเพลาเกียร์ ปลายของพื้นผิวทั้งสองอยู่ที่จุดตัดกันของแกนเพลา

เฟืองเอียงที่มีมุมพิทช์มากกว่าเก้าสิบองศาจะมีฟันที่ชี้เข้าด้านในและเรียกว่าเฟืองบายพาสภายใน

เฟืองเอียงที่มีมุมพิทช์ 90 องศามีฟันที่ชี้ออกไปด้านนอกขนานกับแกนและคล้ายกับจุดบนมงกุฎ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเฟืองเอียงชนิดนี้จึงเรียกว่าเฟืองมงกุฎ

เฟืองเกียร์เป็นเฟืองบายพาสที่มีจำนวนฟันเท่ากันและมีแกนที่มุมฉาก

เฟืองเอียงเอียงคือเฟืองที่ครอบฟันที่สอดคล้องกันมีฟันที่ตรงและเอียง

เดือยมุมฉากและเฟืองเอียงเกลียว

เฟืองเอียงเป็นเฟืองที่แกนของเพลาทั้งสองตัดกันและหน้าแบริ่งฟันของเฟืองเองมีรูปทรงกรวย

เฟืองบายพาสมักติดตั้งบนเพลาที่ห่างกัน 90 องศา แต่สามารถออกแบบให้ทำงานในมุมอื่น ๆ ได้เช่นกัน พื้นผิวสนามของเฟืองเอียงเป็นรูปกรวย

แนวคิดที่สำคัญในการเข้าเกียร์คือพื้นผิวสนาม ในทุกคู่ของเฟืองที่เชื่อมต่อกันแต่ละเกียร์จะมีพื้นผิวสนาม พื้นผิวสนามเป็นพื้นผิวของร่างกายที่เรียบ (ไม่มีฟัน) ในจินตนาการซึ่งจะสร้างความสัมพันธ์ในการเข้าเกียร์แบบเดียวกันโดยการเสียดสีระหว่างใบหน้าของพวกเขาเช่นเดียวกับเกียร์จริงโดยการสัมผัสแบบฟันต่อฟัน เป็นพื้นผิวที่ "ธรรมดา" ซึ่งเราจะได้รับในตอนเย็นจากยอดเขาและหุบเขาของฟันแต่ละซี่ สำหรับเกียร์ธรรมดาพื้นผิวสนามคือกระบอกสูบ สำหรับเฟืองบายศรีพื้นผิวสนามเป็นรูปกรวย กรวยพิทช์ของเฟืองเอียงแบบตาข่ายเป็นโคแอกเชียลกับเพลาเกียร์ และปลายของกรวยทั้งสองอยู่ที่จุดตัดของแกนเพลา มุมสนามคือมุมระหว่างใบหน้าของกรวยและแกน เฟืองบายศรีที่คุ้นเคยมากที่สุดเช่นในภาพตอนต้นของบทความนี้มีมุมพิทช์น้อยกว่า 90 องศา พวกเขา "แหลม" เฟืองบายศรีประเภทนี้เรียกว่าเฟืองบายศรีภายนอกเนื่องจากฟันหันออกด้านนอก เป็นไปได้ที่จะมีมุมพิทช์มากกว่าเก้าสิบองศาซึ่งในกรณีนี้กรวยแทนที่จะสร้างจุดกลายเป็นถ้วยทรงกรวย จากนั้นฟันจะหันเข้าด้านในและเกียร์ประเภทนี้เรียกว่าเฟืองบายศรีภายใน ในกรณีเส้นขอบมุมพิทช์ 90 องศาพอดีฟันชี้ตรงไปข้างหน้า ในการวางแนวนี้จะมีลักษณะคล้ายกับจุดบนเม็ดมะยมและเฟืองชนิดนี้เรียกว่าเฟืองบายศรีมงกุฎหรือเฟืองเม็ดมะยม

• ในเฟืองบายศรีเหล็กอ่อน, เฟืองบายศรีสแตนเลส, เฟืองบายศรีเหล็กอัลลอย, เฟืองเอียงเหล็กแข็งและนิรภัย, เฟืองยกนูนเหล็กแข็ง, ตัวเรือนชุบแข็ง, เฟืองบายศรีเหล็กหล่อหรือตามที่ระบุ
• สำหรับรถยนต์บรรทุกและอุตสาหกรรมและกระปุกเกียร์เอียงการเกษตร
• กำหนดเองตามข้อกำหนดรูปวาดหรือตัวอย่างหรือคำขอ
• ขนาดฟันตั้งแต่ 1 โมดูล / 10 DP ถึง 10 โมดูล / 2.5 DP หรือตามพิมพ์
• เส้นผ่านศูนย์กลางภายนอกเริ่มจาก 25 มม. ถึง 500 มม
• ความกว้างใบหน้าสูงสุด 500 มม
• ข้อมูลทางเทคนิคที่จำเป็นสำหรับใบเสนอราคาจากลูกค้าสำหรับกระปุกเกียร์เอียง:
• วัสดุก่อสร้าง - เหล็กการชุบแข็งและการแบ่งเบาบรรเทา ฯลฯ
• ข้อมูลโปรไฟล์ฟัน - ระยะห่างมุม
• เส้นผ่านศูนย์กลางภายนอกเช่นความยาวรวมเป็นต้น
• มุมใบหน้า
• ขนาดของรู
• ขนาดทางสำคัญ
• ขนาดฮับ
• ข้อกำหนดอื่น ๆ

ในกรณีที่เพลาสองอันข้ามไปที่จุดและเข้าด้วยกันโดยใช้เฟืองรูปกรวยคู่หนึ่งเฟืองตัวเองเรียกว่าเฟืองบายศรี เฟืองเหล่านี้ช่วยให้สามารถเปลี่ยนแกนการหมุนของเพลาตามลำดับได้โดยทั่วไปคือ 90 ° (หรือที่ XX องศาตามการพิมพ์) เราสามารถใช้เฟืองเอียงสี่ตัวในรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสเพื่อสร้างกระปุกเกียร์แบบดิฟเฟอเรนเชียลซึ่งสามารถส่งกำลังไปยังเพลาสองเพลาที่หมุนด้วยความเร็วต่างกันเช่นบนรถบรรทุกที่เข้าโค้งและรถยนต์และตีนตะขาบ